मेनू दे वरदान भवानिए तेरा शृंगार करावा तेनु लाल चूड़ियाँ पावा,

मेनू दे वरदान भवानिए तेरा शृंगार करावा
तेनु लाल चूड़ियाँ पावा, लाला दे हार पहनावां

नक विच नथनी कन विच कुंडल सिर ते मुकुट सजावा
पैरा दे विच पा झांजरा नच नच तेनु मनावा
अपने हथा गोर हत्था मेहँदी मैं लावा

गल विच चोला लाल गुलाबी विच सोने दिया तारा
माथे दे  ठीके दिया चार दूर लश्कर
चुनी उते हिरे मोती, की मैं चादर चढ़ावा

शेर तेरा अलबेला दतिया जो रह जाये खाली
उस दी गर्दन दे विच पावा पटी गुंगरुआ वाली
सारी दुनिया देखे बचड़े किवें सजांदे माँवां

छपन भोग बनाके दतिया तेरा दर ते लिआवा
तू खावे मैं टूक टूक देखा तेरा शुक्र मनावा
भगता नु तू जो कुछ दिता, मैं तेरे लेखे लावा

mainu de vardaan bhawaniye tera shringaar karava

menoo de varadaan bhavaanie tera sharangaar karaavaa
tenu laal choodiyaan paava, laala de haar pahanaavaan

nak vich nthani kan vich kundal sir te mukut sajaavaa
paira de vich pa jhaanjara nch nch tenu manaavaa
apane htha gor hattha mehandi mainlaavaa

gal vich chola laal gulaabi vich sone diya taaraa
maathe de  theeke diya chaar door lashkar
chuni ute hire moti, ki mainchaadar chadahaavaa

sher tera alabela datiya jo rah jaaye khaalee
us di gardan de vich paava pati gungarua vaalee
saari duniya dekhe bchade kiven sajaande maavaan

chhapan bhog banaake datiya tera dar te liaavaa
too khaave maintook took dekha tera shukr manaavaa
bhagata nu too jo kuchh dita, maintere lekhe laavaa

menoo de varadaan bhavaanie tera sharangaar karaavaa
tenu laal choodiyaan paava, laala de haar pahanaavaan